Zeebeeld III

Blankenberge - Pier vanuit Zeebrugge

Onderweg II

Zeebrugge

Zeebeeld II

Heist-aan-Zee - ter hoogte van Vissershuldeplein

Zeebeeld I

Heist-aan-Zee - ter hoogte van Heldenplein

Onderweg I

Sprookje

Sesam, open U!
Licht verdringt droom.
Dag, lieve zon.
Tot straks, nacht.

Kerstmis

Licht, Bach en een boek...

West-Hoek

Van de Zwinstreek naar de Westhoek, 't is een heel eind weg. Het lijkt ook wel een beetje het einde van de wereld. Super... Ja, inderdaad, dat kun je hier ook tanken ter hoogte van Hoogstade.

Het doel van deze trip. Een verlaten kapel in Beveren-aan-de-IJzer. Plots was daar die 'grens' en al even plots sta je dan met beide voeten op Franse bodem. Nu, in tijden van mondialisering en Europese Unie, stelt dat natuurlijk niets meer voor. Wat is een grens nog? Vraag dat maar aan een vluchteling. Voor ons stelt de Belgisch-Franse grens - ook de scheiding tussen België en Nederland trouwens, waar ik niet zo ver vandaag woon - niets meer voor. De ene seconde ben je in het binnenland en twee stappen verder vertoef je in het buitenland.

Oost-Cappel is daar een sprekend voorbeeld van. Toegegeven, ik was er nog nooit geweest, hoewel ik meteen begin te twijfelen, want tijdens mijn Wonderjaren reisden we met een oude Landrover van Antwerpen naar Cap Gris Nez. Niet langs de autowegen, maar binnendoor, dwars door Oost-, West- en Frans-Vlaanderen. De kasseien van Cassel - de berg op en ook weer naar beneden - herinner ik me nog levendig. Ik word er nu nog buikziek van als ik er aan denk. Oost-Cappel zou toen eigenlijk wel eens het grensdorpje zijn geweest waar we Frans-Vlaanderen binnen reden. Ik herinner me het niet meer.

Terug naar 2008. Langs de grens van De Panne tot in Menen (om de grenstocht West-Vlaams te houden) val je, letterlijk, van het Nederlands in het Frans, in Mesen (faciliteitengemeente) niet nagekomen. Wat in Beveren-aan-de-IJzer nog Bergenstraat (de weg naar Bergues), krijgt landsgrensoverschrijdend in Oost-Cappel de naam route de l'Europe. Je wordt er bij 'Au bien Assis' meteen uitgenodigd om te gaan tafelen. Neen, neen, geen driesterrenpoespas, gewoon een lunch op zijn Frans met een entree, een 'plat', kaas, een glas wijn en een kruikje met plat water. Een gek gevoel vind ik trouwens, zo even in Frankrijk toeven. In de Westhoek zijn onze zuiderburen nooit ver weg. Heerlijk toch...

Binnenstebuitenwereld

Bordeaux-Saint-Jean. Station, forenzen en reizigers ontwaken. Met de TGV onderweg naar Lille Europe.

Lot-et-Garonne

Aan de voet van 'Au bout du monde' in het heuvelende landschap van het departement Lot-et-Garonne. De natuur in volle rust. Met tussenpoezen plenst de regen op de vadsige kleigrond. Mezen en vinken dwarrelen van boom naar boom. Een beginnende bronchitishoest gooit roet in het eten. Vertel het vooral niet verder, maar het is er akelig rustig.

Limoux

Sombere dag. Somber onderwerp. Sombere foto.
Maar… heerlijke Blanquette de Limoux.

Tip! Elk jaar meer dan twee maanden lang carnaval. In 2009 van 18 januari tot en met 29 maart. Elke dag geven ongeveer 15 muzikanten het ritme aan de maskers. Resultaat: een osmose van feestvierders.

La douce France

Sinterklaas 2008. De dag van de lange messen bij de Franse Parti Socialiste (PS). In Reims leidt Martine Aubry als nieuwbakken nummer 1 de PS doorheen het driejaarlijks congres. Besluit: Het schip gaat een meer linkse koers varen.

Nog geen veertien dagen eerder, op 25 november, had Aubry na een maandenlange strijd Ségolène Royal met 102 stemmen (50,04 procent) verslagen om aan het hoofd van de Franse socialisten te komen. Beschuldigingen over en weer, maar aan de uitslag wordt niet meer getornd. Aubry blij. Royal boos. De verslagen Royal stuurt haar kat naar het congres. Toch wonen enkele Royalisten de debatten bij, om al dan niet bewust roet in het eten proberen te gooien. Als de pakjes van de Sint 's morgens nog maar net zijn uitgepakt, zijn al een reeks "olifanten" uit het dagelijks bestuur vervangen door Aubryisten én aanhangers van de Parijse burgemeester Bertrand Delanoë en de "radicalere" Benoît Hamon. Ook Delanoë en Hamon streden voor het voorzitterschap maar schaarde zich na een eerste verkiezingsronde achter Aubry. Royal was "not amused".

De Royalisten bedankten feestelijk voor de vier "gereserveerde" plaatsen in het dagelijks bestuur. Een mens moet zijn principes hebben, nietwaar? Jonger, vrouwelijker en radicaler: dat waren Aubry's sleutelwoorden bij de bemensing om de dagelijkse orde te regelen bij de PS en de meer linkse koers te varen. "Des te linker, des te flinker", zei mijn moeder vroeger wel eens om me moed in te spreken en mijn "handicap" te bekijken als een voordeel en geen obstructie. De Franse PS linkser! Het lijkt voor de Franse president Nicolas Sarkosy een vrijgeleide om in 2012 met beide vingers in de neus en geflankeerd door première dame Carla Bruni voor een tweede ambtstermijn van vijf jaar te gaan. Mij niet gelaten, want ik hoef niet onder het rechtse bewind van Sarko te functioneren. Mijn Franse vrienden zijn, om het zacht uit de drukken, niet "erg gelukkig".

Aubry zal het de volgende maanden en jaren niet onder de markt hebben, want Royal heeft haar ambities om alsnog de "baas" te worden en in 2012 het opnieuw te proberen om "présidente" van de Vijfde Republiek te worden, nog niet opgegeven. Ségo heeft trouwens haar nederlaag tijdens de presidentiële kiesgang vorig jaar tegen Sarko nog niet verteerd. Haar niet-verkiezing als PS-voorzitter heeft haar er niet bepaald vrolijker op gemaakt. Royal zal als een schaduw van Aubry het standpunt van de helft van de PS-aanhang blijven vertolken. Een voorbeeld. Sarko lanceerde een heroplevingsplan om de economie in 2009 uit het slop te halen: nieuwe bouwwerken, bijkomende wegen, snellere treinverbindingen en beter bevaarbare waterwegen. Aubry reageerde. Royal ook. En wat die samenwerking betreft: Aubry zegt dat de deur op een kier staat. Royal beweert dat de deur nooit heeft open gestaan. "Obama en Clinton zitten toch ook in het zelfde schuitje", voegde Ségo er fijntjes aan toe.

Stel je even voor. Vorig jaar zou Erik De Bruyn voorzitter zijn geworden van de SP.a en een nipt verslagen Caroline Gennez zou als meer gematigd kandidaat constant reacties tegen de christen-liberale federale regering uiten. Erg netjes zou dat niet zijn, maar misschien zouden de Vlaamse socialisten meer ballen hebben gehad. De slogan van De Bruyn - oprichter van SP.a Rood - is "Naar links en dan vooruit!" Tiens, zou Aubry de mosterd in Vlaanderen hebben gehaald? Of is dit een algemene noodgreep die bij de socialisten aller landen wordt uitgevoerd om te overleven? In Frankrijk is er dus een meer sprankelend socialisme aan de macht. Eerst schudden met die fles en doorgeven aan een  nietsvermoedende tafelbuur met de vraag de fles even open te maken omdat je niet genoeg kracht hebt in je handen. Wat gebeurt er? De helft van het water spuit in alle richtingen uit de fles. Alle tafelgenoten schrikken, halen verontwaardigd hun serviet boven, deppen het water van hun kledij en zetten de conversatie voort. De slimste vraagt een nieuwe volle fles.

Carcassonne, 8 december 2008

Carcassonne

'Bastide Saint Louis' (benedenstad) en omgeving vanuit het graafschappelijk kasteel in de 'Cité' (middeleeuwse bovenstad). UNESCO-Werelderfgoed, sinds 1997, ook tijdens de wintermaanden overspoeld met toeristen. Wat moet dat tijdens het zomerseizoen zijn? Doorheen het versterkte kasteel ontluikt 2.500 jaar geschiedenis: een plaats bewoond sinds de Oudheid, een Gallo-Romaanse nederzetting, thuishaven van de middeleeuwse Trencavel-dynastie, 17de-eeuwse frontstad en de restauratiewerken door architect Viollet-le-Duc. Aan geleide wandeling op de vesting is aanbevolen.

Canal du Midi

Het Canal du Midi dompelt zich in een winterslaap. Gevallen bladeren van de belendende platenen hopen zich op aan de sluisdeur. De jachthaven wacht bezadigd op het zomerseizoen. Water en schipper zijn dan weer vrij. Leestip: 'Vauban et Riquet' door Paul Bondois, Librairie Alcide Picard et Kaan (Paris, eind 19de eeuw).

Lichtjes

De obligate oorwurm 'Do they know it's Christmas'.
De penetrante geur van een plastic bekertje met Glühwein.
De paniekerige blik van een wiebelende schaatser.
De bewogen foto van protserige blauwe en witte led-lichtjes.